Op fietse

In de politieregio Brabant Zuid-Oost zijn er twee districten die een biketeam hebben. Te weten Eindhoven-Centrum en Helmond-Centrum. Het zijn beide twee centrumgebieden, waarbij een bikteam een perfecte aanvulling is op het dagelijkse politiewerk op straat. De politieafdeling Helmond Centrum heeft een biketeam van ongeveer acht leden (waarvan 1 de coördinator is). Wegens groot succes wordt het biketeam momenteel sterk uitgebreid, goed nieuws dus! Als politiebiker heb ik (Hicham) in Helmond veel diensten gewerkt op de fiets. Ik zit graag op de fiets. Ik heb dan makkelijker en beter contact met de burger en de jeugd.

Straatbeeld
Het biketeam is niet meer weg te denken uit het Helmondse straatbeeld. Veel burgers moesten voorheen twee keer kijken voordat ze in de gaten hadden dat het politie was in dat sportieve outfit en op die sportieve fietsen, maar de meeste mensen zijn inmiddels gewend geraakt aan de bikers en kijken niet meer verbaasd op als we langsfietsen. Wij zijn als politie bevoegd om in het voetgangersgebied van de binnenstad te fietsen. Het is makkelijker om als burger sneller contact leggen met de politie door ze aan te spreken of een beroep op hen doen. Ik merk dat burgers dat sneller doen dan agenten in een auto aanspreken.

Spoedmelding
Ook is de inzet van politiebikers cruciaal bij zogeheten prio 1-meldingen. Dit zijn spoedmeldingen waarbij politie-inzet urgent is. Als biker ben je in het centrum van Helmond gemiddeld sneller op een plaats van melding dan een politieauto. Die is immers afhankelijk van het drukke verkeer in de binnenstad. Je bent als biker veel wendbaarder en sneller ter plaatse. De kans dat een politiebiker iemand op heterdaad betrapt bij een strafbaar feit is dan groter. Politiebikers hoor je over het algemeen niet aankomen en kunnen er voor zorgen dat je hen niet zo gauw ziet. Ideaal bij winkeldieven in de binnenstad dus!
Lange achtervolgingMijn langste achtervolging was een achtervolging van een snorfiets van Helmond-Centrum tot aan Aarle-Rixtel. Ik fietste toen dik 3 kwartier achter de snorfiets aan die weigerde te stoppen. Uiteindelijk wist ik hem bij te houden werd hij bij zijn kraag gevat. Ik had wel even tijd nodig om op adem te komen! Door de adrenaline had ik meer kracht en uithoudingsvermogen dan ik had gedacht.

Selectie
Je kunt niet rechtstreeks solliciteren voor de functie van biker (kijk ook op www.kombijdepolitie.nl/tourdefrance), maar je moet eerst de reguliere politieopleiding tot surveillant, agent of hoofdagent doorlopen. Je hebt als biker natuurlijk een goede conditie nodig en moet die ook onderhouden. De bikers worden ook hierop geselecteerd en mogen dan deelnemen aan de 6-daagse opleiding. Je leert hoe je bepaalde technieken kunt gebruiken om iemand aan te houden terwijl je op de fiets zit. Je krijgt vaardigheden aangeleerd hoe je met een andere biker een een aanhouding kunt doen of orde kunt handhaven. De fiets is daarbij zelfs bruikbaar als schild. Ook wordt gekeken hoe ver je kunt en durft te gaan met een fiets. Durf je bv een steile trap af te fietsen van 60 treden? Durf je met hoge snelheid (30 km/u) een noodstop te maken of een slip te maken van 180 graden? Durf je bij een grote vechtpartij met je fiets een groep mensen op afstand te houden en je collega’s bescherming te bieden? Misschien is er in jouw stad ook wel een biketeam. Spreek ze gerust eens aan of vraag of ze demo-dagen houden. Dan kun je met eigen ogen zien hoe we werken!

Goede jaarwisseling!
Hicham en Mina

De Afghaanse Mina Aslami en de Marokkaanse Hicham Argani (beide 27 jaar) zijn enthousiaste surveillanten bij Politie Brabant Zuid-Oost. Ze willen allebei nog meer uit het werk halen en gaan daarom opnieuw de schoolbanken in om agent te worden.

Horecadiensten

Zo, ik ben weer aan de beurt om jullie wat te mogen vertellen over mijn opleiding bij de politie. Inmiddels zit ik in kwartiel 13, dat houdt in dat ik in het laatste jaar van de opleiding zit. Het laatste jaar ga ik één dag in de week naar school en de rest werk ik op het team. Nu dus niet meer drie maanden naar school. We kunnen nu wennen aan het echte fulltime politiewerk.

Inmiddels ben ik geslaagd voor mijn proeve Openbare Orde dus mag ik Horecadiensten draaien. Dat houdt in dat ik op de stapavonden moet werken van 20.00 – 05.00 uur. Dus daar ging ik een paar weken geleden op naar mijn eerste horecadienst. Eens kijken of het zo anders is dan een noodhulpdienst…Al snel kwam de melding dat er bij een motorcross in de feesttent waar 300 man binnenzat, een vechtpartij was. Zo’n 20 tegen 20 man. We moesten vlakbij verzamelen en stonden uiteindelijk met zo’n 20 collega’s bij elkaar. Hondengeleiders, motorrijders en wij…..ik moest wel even slikken. Ik was de enige student... De leidinggevende (OVD=Officier van Dienst) ging uitleggen wat we gingen doen: de feesttent leegruimen! Oké… hoe? Nou we gaan op linie staan eventueel MET wapenstok en ruimen zo de tent leeg. Ik dacht bij mezelf; help ik heb dit pas 1x geoefend op school, ken ik de commando’s nog? Houden mijn collega’s mij wel in de gaten….? Maar ik dacht ook; kom maar op!! Als het moet mep ik ze de tent uit! Maar ik was toch wel zenuwachtig. We moesten wachten totdat we bericht kregen van de beveiliging binnen. Dus ik stond mezelf zo’n 15 minuten op te winden… toen kwam het uiteindelijke plan; we mochten weer weggaan…de vechtpartij was al over en we konden terug naar ons gebied. Pfff… oké, jammer aan de ene kant want dan was ik weer een ervaring rijker geweest en aan de andere kant gelukkig, kan ik nog even oefenen op school.

Naderhand kwam de OVD naar me toe en zei; Manon, had je niet zo druk gemaakt als we naar binnen hadden gemoeten, je kunt dit anders laat ik je niet komen! Super zeg om dit te horen, fijn! Mijn zelfvertrouwen groeide weer…. Toch wel leuk hoor die afwisselende diensten!

Manon is student bij korps Midden- en West-Brabant en zit in het laatste jaar van de opleiding voor niveau 4 (hoofdagent).

Even voorstellen

Hallo, ik zal me eerst eens even voorstellen. Ik ben Cynthia, 20 jaar oud en werk in Gorinchem in de regio Zuid-Holland-Zuid. Ik heb afgelopen april mijn opleiding tot surveillant afgerond en hoop zo snel mogelijk weer de opleiding in te kunnen voor agent. Nu ik mijn opleiding heb afgerond, denk ik vaak terug aan de opleiding. In de opleiding voor surveillant werk je meer in de praktijk dan dat je op school zit. Daardoor doe je al veel ervaring op in de praktijk en maak je veel dingen mee. Soms maak je in het begin van je opleiding al aangrijpende dingen mee, waarbij je op jonge leeftijd al dingen ziet die heel onwerkelijk zijn. Gelukkig zijn er altijd collega’s die je steunen en wordt het helemaal niet als raar gezien als je er toch een beetje mee zit. Bij aankomst op het bureau word je opgevangen door het BOT (Bedrijfshulp Opvang Team), dat zijn vaak collega’s die je al kent, zij werken namelijk gewoon op straat maar doen dit er bij als ‘nevenfunctie’. Zij gaan in dat gesprek dieper in op dingen die je hebt gezien. Door er over te praten sluit je het voor jezelf af en kun je het weer in je ‘rugzakje’ met bagage stoppen. Aan sommige dingen kun je nooit wennen, maar je kunt er wel mee leren omgaan. Het vormt je tot hoe je uiteindelijk bent als politieagent.

Gelukkig maak je ook heel veel leuke en spannende dingen mee en dat maakt het werk zo leuk. In ongeveer 1,5 jaar tijd moet je veel examens halen en theorie in je hoofd hebben om als surveillant te kunnen werken. De theorie leer je op school en je vaardigheden oefen je in de praktijk, zo word je voorbereid op het examen. Als surveillant ben ik “de ogen en de oren van de straat”. Ik werk nu in een wijkteam. Een wijkteam bestaat uit verschillende rangen, van surveillant tot inspecteur, jong en oud, iedereen werkt met elkaar. Als wijkteam ondersteun je de wijkagenten en zorg je voor toezicht in een bepaald gebied. In het wijkteam gaat het vooral om het contact met de burgers. De veiligheid van de burgers is tenslotte ons werk, en de burgers zien meer dan wij. Zonder burgers wordt er niets opgelost. Ons gebied is erg groot en bestaat uit zowel stad als dorp, dat maakt het werk leuk. Ieder dorp heeft zijn eigen problemen, soms nog meer dan in de stad. Als wijkteam rijden wij ook mee met meldingen en ondersteunen wij de recherche. Ik hoop over 1,5 jaar de opleiding weer in te mogen met heel veel ‘bagage’ in mijn rugzak. Nu ik klaar ben met de opleiding tot surveillant moet ik nog erg veel leren. Elke dag maak ik weer nieuwe dingen mee en leer ik weer nieuwe dingen. De volgende keer hoop ik een blog te maken met leuke gebeurtenissen, tot dan!

Mijn eerste blog

Ik zit op dit moment in kwartiel 7 van de opleiding. Dit kwartiel krijgen we les in wapens en munitie, verkeersongevallen, drugs, geweld en autorijden. Het lijkt erg veel maar als je de weg een beetje weet te vinden tussen al deze vakken dan kom je er wel uit. Ik heb zelf net de eerste lessen gehad in verkeersongevallen, daar komt nog wel wat bij kijken. Aanrijden, slachtoffers , schade, getuigen, verdachten, afhandeling en nazorg. Gelukkig wordt er goed stil gestaan bij de stof en worden dingen goed uitgelegd en geoefend. In Amsterdam wonen natuurlijk meer mensen dan in een dorp, daarom is het van belang dat je de wetgeving met betrekking tot wapens en opium kent.

Ik werd tijdens mijn eerdere praktijkkwartielen ook al snel geconfronteerd met drugs. En dat terwijl ik zelf uit een klein Gronings dorpje kom. Gelukkig zijn er een hoop collega’s die veel afweten van drugs en daar leer je alleen maar van. Tijdens dit kwartiel behandelen we ook nog een gedeelte met jeugdzorg. Gedurende mijn kwartielen in de praktijk heb je ook een onderdeel waarbij je leert hoe je met jeugd op straat omgaat. Het is belangrijk om te bedenken hoe je zelf het liefst benaderd wordt en de wijze waarop. Ik merk dat respect daar een belangrijke rol in heeft. Ik kreeg van huis mee: ‘behandel een ander zoals je zelf ook behandeld wilt worden’. Je bent zelf per slot van rekening ook jong geweest. Luisteren is daarbij ook erg belangrijk. Ik vind het interessant om te kijken wat er bij jeugd op straat speelt. Hoe staan zij in de maatschappij en wat leeft er bij hen? Je komt daar alleen maar achter door met hen in gesprek te gaan.

Verder hou ik mij op dit moment bezig met gemeenschappelijke veiligheidszorg. Wat een werk. Met gemeenschappelijke veiligheidszorg leer je samen te werken met andere partners en leer je hoe je effectief bepaalde problemen moet aanpakken. Als je dan kijkt hoe het gedaan wordt dan denk ik dat het een belangrijk onderdeel is voor je werk als politieagent. In mijn volgende blog zal ik verder vertellen over mijn belevenissen op school, want nadien komt de praktijk weer.

Christian volgt de opleiding Allround politiemedewerker tot hoofdagent. Hij zit in het tweede jaar van de opleiding en werkt bij de politie Amsterdam-Amstelland.

CSI: Nederland?

Ik zit alweer in kwartiel 5, een jaar is inmiddels voorbij gegaan. Met veel plezier kijk ik terug naar dit jaar waarin ik veel geleerd heb. Op dit moment zit ik in het schoolkwartiel. Het belooft een spannend kwartiel te worden. Dit kwartiel draait om het PD, het plaats delict. Dit is het werk wat mij aanspreekt. Hoe verzamel je sporen? Wat zijn sporen? Wat kan ik met sporen? Is het zoals in CSI? Mijn persoonlijke ervaring en kennis zegt dat veel van de technieken in CSI bestaande technieken zijn. Alleen wordt het erg geromantiseerd en erg gemakkelijk gepresenteerd. Maar zo snel kan het wel gaan!

Wat kan ik doen als aspirant op het plaats delict? Wat moet ik later weten als politiemedewerker op het plaats delict? Dat zijn de vragen die mij bezighouden. Als aspirant zijnde kan je zomaar als eerste op het plaats delict aankomen. Jij wordt dan op dat moment verantwoordelijk voor het PD totdat een leidinggevende het overneemt. Je moet altijd eerst zorgen voor het slachtoffer, maar de moeilijkheid hierin is dat je moet overwegen hoe je het slachtoffer het beste helpt zonder sporen te vernielen. Je moet ook weten hoe je op papier verwoordt wat je gezien hebt en hoe je gehandeld hebt op het PD. Dit kan betekenen dat voor twee uur werk op het PD, je hierna twee dagen aan het typen bent om een juridisch juist proces-verbaal aan te leveren. Maar uiteindelijk gaat er een hele hoop lof en respect uit naar de medewerkers van de forensische (technische) opsporing. Bravo voor de jongens die uit een ogenschijnlijke spoorloze omgeving toch sporen kunnen halen door middel van hun expertise. Een pluisje of een stofje kan al genoeg zijn om een verdachte te vinden. Hopelijk mag ik ooit een keer meedraaien in zo'n onderzoek waar dan ook een verdachte aangehouden kan worden door middel van een technisch sporenonderzoek, juist rechercheren en juist handelen op het PD. Dat laatste is misschien nog wel het belangrijkst. Als de eerste die op het plaats delict aanwezig is niet goed handelt, de rest van het onderzoek mogelijk vertraagt, en in het ergste gestopt wordt. Kortom; een leuk kwartiel!

P.S.: Het was heerlijk om aan de Police Experience day op de Politieacademie in Eindhoven mee te werken en zodoende jullie lezers een inkijk te geven in ons werk. Het viel ons als organisatie op dat de deelnemers erg enthousiast en geïnteresseerd waren. Het deed ons een deugd om dit voor jullie te doen… en als klap op de vuurpijl zijn we ook nog op TV geweest bij SBS6!

Jeffrey is 25 jaar en werkt bij korps Limburg-Noord, Basiseenheid Gennep. Hij zit nu in het tweede jaar van de opleiding tot politiemedewerker (niveau 3) op de Politieacademie te Eindhoven.

Even voorstellen en Bikeopleiding

Hallo allemaal,

Ik zal me eerst even voorstellen. Ik ben Jim, 21 jaar oud en Agent bij het regiokorps Amsterdam-Amstelland. Ik ben sinds juli 2010 klaar met de opleiding en werk nu bij de Dienst Executieve Ondersteuning, oftewel een bureau dat door het hele korps diverse mensen levert om het korps draaiende te houden. Ik werk momenteel voor Bureau Flexibiliteit. Dit betekent dat ik flexibel inzetbaar ben en overal in de regio wordt ingezet. De ene dag ben ik dus in het centrum te vinden en de volgende dag, of soms na enkele uren bijvoorbeeld in Amsterdam Zuid-Oost. Dit naar gelang er behoefte is aan onze aanwezigheid.

Ik ben sinds kort ook biker. Dit ben ik sinds oktober 2010. De opleiding tot politiebiker in onze regio duurt 4 dagen. De eerste dag is in Schoorl. Daar leer je de beginselen van het 'politiefietsen' zoals het maken van een noodstop, veilig afstappen, snel keren en van trappetjes af fietsen. Toen ik thuiskwam had ik al wat spierpijn maar de volgende ochtend kon ik m´n bed bijna niet uitkomen! Ook dat zadel waar je soms hard op terecht komt had z´n sporen nagelaten. De overige 3 dagen heb ik alle technieken geleerd en steeds elke dag geoefend. Iemand aanhouden terwijl je op de fiets zit is toch heel anders dan als je gewoon op straat loopt.
Ook heb ik geleerd de fiets te gebruiken als een verdedigingsmiddel of om bijvoorbeeld omstanders op afstand te houden. De laatste dag zijn we met de hele groep het centrum van Amsterdam in gegaan en hebben we daar praktijkgericht geoefend. Ik kreeg bijvoorbeeld de opdracht van de (fictieve) meldkamer om te gaan naar een gracht waar een autokraker zojuist een autoradio had weggenomen. Mijn maatje en ik zijn keihard daarheen gefietst, zagen de 'verdachte' lopen, zijn al rijdend van onze fiets afgesprongen (wat je ook leert tijdens de opleiding) en hebben de 'verdachte' aangehouden. Enkele omstanders stonden me grote ogen te kijken en sommige toeristen begonnen zelfs te klappen! Dit was een mooie afsluiter van de opleiding. Afgelopen week heb ik m'n speciale bikekleding opgehaald en ben ik er helemaal klaar voor om als biker aan de slag te gaan. Hopelijk werkt het weer een beetje mee....

Dit was mijn eerste blog. Reacties en vragen zijn altijd welkom. Tot de volgende!

Ja, maar 45 km/h is veel te langzaam!

Het is alweer een tijdje geleden, maar nu heb ik weer een boeiend verhaal (hoop ik). Ik werk nu weer in het korps en heb mee mogen doen aan een scootercontrole. Ja, met een rollerbank dus! Ik weet dat veel jongeren die een bromfiets hebben geen fan zijn van rollerbanken. Iedereen voert zijn of haar brommer toch op? Dat is toch normaal? Nou, voor ons niet dus. We gingen met een aantal collega’s een controle houden met het scooterteam, die gespecialiseerd zijn in scooters. Ze weten zelfs een begrenzer (die op brommers worden gezet om bij controles niet door de mand te vallen) te vinden, waardoor je scooter weer op de normale snelheid kan rijden als deze eraf wordt gehaald.

Voor de geboeiden die nog nooit zijn gecontroleerd zal ik even kort uitleggen wat de rollerbank inhoudt. Een motorrijder haalt willekeurig een scooter van de weg en begeleidt hem of haar naar de controleplaats. Wij nemen het dan over en gaan kijken of bijvoorbeeld de papieren kloppen. Een collega van het scooterteam neemt het dan over en zal de scooter testen op de maximumsnelheid. Normaal gesproken geldt er een maximumsnelheid van 45 kilometer per uur voor bromfietsen met gele platen, maar het scooterteam houdt een richtlijn van 60 kilometer per uur. Dat betekent dus dat je dan pas een bekeuring krijgt. Lijkt me redelijk, toch?

Ik had een jongere met een brommer waarvan de achterband helemaal glad was! Komt er ook nog bij dat hij geen spiegel op zijn brommer had. Jullie weten natuurlijk dat brommers met een bouwjaar vanaf januari 2007 een spiegel moeten hebben. Toen een collega van het scooterteam de brommer ging testen op de rollerbank, bleek dat zijn brommer 38 kilometer per uur liep. Dat vond mijn collega vreemd en omdat hij zo technisch is, ontdekte hij een begrenzer. En ja hoor, toen de brommer weer ‘normaal’ liep, haalde de brommer 65 kilometer per uur.

Ik vond het een interessante controle. De collega’s van het scooterteam weten veel van techniek af en dit bleek ook duidelijk tijdens de controle. Blijkt maar weer eens dat je veel kanten op kunt bij de politie! Tot mijn volgende blog, wie weet kom ik je tegen bij een van de beroepsoriëntatieavonden! Groeten, Kazim

Kazim is 21 jaar en werkt bij korps Utrecht, district Eemland-Noord. Hij volgt de politieopleiding in Apeldoorn.

Reanimatie

Eindelijk! Ik mag weer. Vorige week ben ik weer begonnen met de driemaandelijkse stage. Afgelopen zondag had ik weer mijn eerste noodhulpdienst. En dat was op z'n zachtst gezegd een chaotische dienst. Om 15.00 uur begonnen we, en nog geen 5 minuten later klonk ons roepnummer al door de portofoon. Jammer, want zo hadden we niet even de tijd om elkaar te leren kennen. Ik zit weliswaar op hetzelfde bureau als afgelopen zomer, deze collega kende ik alleen van gezicht.

Na de melding hebben we ons optreden samen even besproken. Na nog wat kleine meldingen was het tijd om een hapje te gaan eten. Je raadt het al: we moesten weer. Een prioriteit 1. Reanimatie. Het ambulancepersoneel vroeg onze assistentie. Nog snel een paar happen van mijn nasi wegkauwen en de auto in. Met toeters en bellen door de binnenstad van Groningen waren we al snel ter plaatse. Toen we in de woning kwamen vroeg ik het ambulancepersoneel wat ik kon doen. "masseren!" was het antwoord. Slik. Dat had ik nog nooit écht gedaan. Pop Annie was toch wel even iets anders dan de wit weggetrokken persoon voor mij op de grond. "overnemen in 10, 9, 8.." nu moest ik. Tja, verstand op nul en je werk doen. Dat klinkt misschien hard, maar daar komt het wel op neer. Dat betekent niet dat het me niks doet, integendeel. Familie van het slachtoffer dat je een kamer verder hoort, mensen die in paniek gaan hyperventileren. Het is hartverscheurend. De persoon is in leven de ambulance in gegaan. Ik had goed gereanimeerd. Fijn om te horen. Hoe het nu met diegene is, weet ik niet. Zoiets hoor je als agent vaak achteraf niet. Na afloop met m'n collega op het bureau nog even rustig nagepraat. Zij had in haar carrière nog nooit gereanimeerd. Zo zie je maar, het kan raar lopen.

Anouk werkt bij politiekorps Groningen en volgt de opleiding tot hoofdagent op de Politieacademie in Drachten. Ze zit inmiddels in het derde jaar.

Een dagje meekijken bij de ME

Op een regenachtige dag ben ik naar Ossendrecht afgereisd. In deze plaats, tegen de Belgische grens, is één van de locaties van de Politieacademie. Hier zit namelijk de School voor Gevaar- & Crisisbeheersing. Op deze school worden (hoofd)agenten opgeleid voor bijvoorbeeld het arrestatieteam of de ME. Op deze locatie worden veel praktijkoefeningen gedaan, omdat je natuurlijk naast de theorie ook moet ervaren hoe het echt voelt, zonder direct de straat op te gaan. Op deze manier kan je op een veilige manier leren om een goede ME-er te worden.

Ik mocht bij een oefening van de ME tegenspeler zijn. Dit betekent dat ik voor de eerste oefening in de rol kroop van hooligan die op weg ging naar een ‘voetbalwedstrijd’. Wij werden door een team ME-ers begeleid naar het (denkbeeldige) stadion. Met een ME-bus voor en achter en aan beide kanten een rij met ME-ers, waren we goed ingesloten als groep. Zes ME-ers te paard waren mee voor extra begeleiding. Een docent die bij ons in de hooligangroep liep, vertelde wat we moesten doen. Natuurlijk mochten we de ME-ers een beetje uitdagen door liederen te zingen en af en toe proberen door de rij van ME-ers heen te breken. Ook gingen we af en toe zitten en kijken wat de reactie van de ME hierop was. Opeens kwam er uit een huis een ander groepje tegenspelers die deden of ze van de andere voetbalclub waren. Wij gingen natuurlijk terug roepen en proberen om bij die tegenstanders te komen, maar de ME had de boel goed onder controle en deelde ook (gedoseerde) tikken uit. De boodschap van zo’n lange wapenstok komt wel over,dat doet pijn ! We hebben daarna nog een oefening gedaan waarbij een paar krakers uit huis werden gehaald en wij ook straten hadden gebarricadeerd. Het was heel spannend om met houten blokken naar de ME te gooien, want dat geeft toch best een klap op de helm. De ME kwam uit verschillende straten het grote plein waar wij op stonden ‘leeg vegen’. Ze moesten dus een manier zien te vinden om ons veilig en beheerst van het terrein te verwijderen. Hier moest je hard rennen omdat er ook paarden werden gebruikt en als die in galop op je afkomen, dan weet je wel dat je snel weg moet zijn ! Het was een enorm intensieve, maar hele gave dag! Ik weet wel dat ik in ieder geval weg ben als ergens de ME opgroepen is, als ik bijvoorbeeld per ongeluk in zo’n situatie beland. Het was erg indrukwekkend om mee te maken en ik heb groot respect voor de mannen en vrouwen van de ME die toch maar eens even dit zware werk doen!

Maaike heeft een zogenoemde ‘burgerfunctie’ bij de politie. Zij werkt dus niet in uniform maar om beter inzicht te krijgen in het politiewerk liep ze mee bij een oefening van de ME tegenspel.

Centrum of platteland?

Tijdens een informatiebijeenkomst aan het begin van je carrière bij de politie krijg je te horen waar je de gehele opleiding gaat stagelopen. Bij regio Midden- en West-Brabant blijf je tijdens de opleiding op hetzelfde team werkzaam en als je je diploma hebt gehaald wordt je ergens anders geplaatst.

Ik hoorde dus op die dag dat ik op een team kwam wat ook wel de boerenpolitie wordt genoemd. Ons team bestaat uit 21 dorpen en we hebben geen stad, twee discotheken en er valt niks te beleven. De verhalen gingen dat je de hele dag koeien moet vangen en er verder niks gebeurt. Dus echt motiverend was het niet. Maar goed je moet er vier jaar heen dus: je moet er maar wat van maken. Dus daar ging ik met lood in mijn schoenen. Inmiddels zit ik nu drie jaar op dit team en ik moet nog één jaar. En alle vooroordelen die ik had van dit team zijn weg! Als er wat in mijn teamgebied gebeurt dan gebeurt er ook echt wat.

Aanrijding? Ja, maar dan wel meteen met dodelijk letstel. Alcohol achter het stuur? Ja, maar ook meteen met invordering rijbewijs. Ruzie? Ja, maar ook meteen met zware mishandeling. En ja, soms moet je ook koeien of schapen vangen. Maar dan kun je tenminste eens even flink lachen en het is ook wel leuk voor de afwisseling. Mijn dag is elke dag anders, de ene dag loop ik met een onderzoek mee en mag ik mee tijdens een huiszoeking en een verdachtenverhoor. De andere dag doe ik een alcoholcontrole en de volgende dag neem je weer eens een aangifte op. De politie is zo heerlijk afwisselend. Waar je ook zit, centrum of platteland. Nou ja goed, we hebben dus niet echt een horecagebied, dan ga ik wel naar een grote stad en daar een aantal horecadiensten draaien. Alles is mogelijk. En dat vind ik juist zo fijn, en je moet je feestje zelf maken. Dus vooroordelen kloppen niet altijd!

Manon is student bij korps Midden- en West-Brabant en is nu zo'n drie jaar bezig met de opleiding voor niveau 4 (hoofdagent).

Verwachtingen en realiteit

“Zo, ik denk dat ik eindelijk een beetje bekend raak binnen de politie. Voordat ik aan de opleiding begon had ik bepaalde verwachtingen. Ik wist niet wat je allemaal moest kunnen en doen als politieagent. Ik dacht dat ik bij de politie in een strak gestructureerde omgeving kwam. Dat wij vooral het gezag en minder ‘Oom agent ’ moesten zijn.

Toen ik eenmaal binnenkwam wist ik niet wat mij overkwam en deed ik maar waar ik goed in was. Ik stelde een hele hoop (hoge) eisen aan mezelf. Omdat ik vrij goed ben in leren, focuste ik me vooral op de wetten, regels en procedures. Ik merkte al snel dat de parate kennis niet bij iedereen top was omdat niet iedereen mijn vragen goed kon beantwoorden. Ik kreeg feedback van mijn coaches dat ik niet altijd zwart/wit volgens de wetten en regels moest handelen. Elke situatie kan anders opgelost worden. Ik ben zelf het type dat alles volgens de regels en wetten wil doen en daarnaar wil handelen. Ik heb veel moeite om de ‘ongeschreven’ regels aan te voelen. We hebben weliswaar als taak ‘handhaven van de openbare orde en de geldende rechtsregels’ maar ook een heel groot deel ‘hulp verlenen aan hen die dat behoeven’. Er kan niet altijd gehandeld worden naar de geschreven wetten. Ik kan een hele hoop situaties omschrijven waarin dat geldt. Maar eenmaal in een nieuwe situatie gekomen is het moeilijk voor mij om daar een gulden middenweg toe te passen en de juiste beslissingen te nemen. Zo moet ik nog een hoop ontwikkelen hoor!

Zoals ik al zei, had ik een hele hoop verwachtingen en een bepaald beeld. Mijn verwachtingen waren niet de realiteit. Gelukkig is het niet allemaal zo strak maar meer menselijk! De collega's en alle hulp die ze bieden is geweldig. Ik ken geen een organisatie waarin zo erg op je gelet wordt (op een goede manier) en waar iedereen zo erg met je begaan is. Dit geeft mij goede hoop om op een goede manier de eindstreep te halen. De dynamische politieorganisatie is super voor de burger, wat vaak niet gerealiseerd wordt. Het is echt mensenwerk. Je moet over een goede oordeelsvorming beschikken om goed te kunnen handelen. Hier moet ik nog hard aan werken. Verder is de politie een superomgeving als je ervan houdt dat je elke keer in een situatie anders moet optreden. Maar het moet wel bij je passen, anders word je er niet gelukkig van. Tot de volgende blog!”

Jeffrey is 25 jaar en werkt bij korps Limburg-Noord, Basiseenheid Gennep. In november 2009 begon hij aan de opleiding politiemedewerker (niveau 3) en volgt deze op de Politieacademie te Eindhoven.

Op de helft!

“Voor de vaste bezoekers van deze blog; ik ben een tijdje afwezig geweest hier met mijn blogs. Een druk praktijkkwartiel in de zomer en een vakantie op Curaçao zijn daarvan de oorzaak. Maar ik ben er weer! Mijn werk staat momenteel in het teken van ‘helften’ en ‘halverwege’. Week zes op de academie. Dat betekent dat we weer op de helft zijn! Ik zit inmiddels in kwartiel 9. Ik ben dus begonnen aan het derde jaar en daarmee ook op de helft van de opleiding niveau 4. Het schiet op! Althans…wat mij betreft kunnen de weken op school niet snel genoeg gaan. Des te verder je in de opleiding komt, des te minder contacturen je hebt op school. Dat betekent veel vrij, maar ook veel thuis studeren.

In kwartiel negen heb je onder meer de vakken Zeden en Sociaal Psychische Problematiek. En dat hakt er wel even in, want hoe ga je om met iemand die net is verkracht? Of wat zeg je tegen iemand die op het punt staat voor een trein te springen? Ook dat hoort erbij. Het geeft maar weer aan hoe veelzijdig je moet zijn. En ondanks dat het best wel zoeken is naar woorden af en toe, is het toch ook ontzettend boeiend.

Verder zijn we veel bezig met Gevaarsbeheersing en Openbare Orde. In het kort samengevat is dat veilig werken in gevaarlijke situaties. We hebben inmiddels twee nieuwe docenten die ons deze vakken bijbrengen. Leuk, zo’n frisse wind door de academie. Het zijn allebei ervaren collega’s die ons vooral de kleine, lastige dingen een stukje makkelijker maken. Gewoon, een kleine tip waarna je denkt: ‘oh, wat handig nooit aan gedacht!’ Maar ondanks dat ik nu weer veel leer, ondanks dat het zo gezellig is op school… kan ik niet wachten tot ik weer achter het stuur zit van de noodhulpauto op weg naar de eerste melding.”

Anouk werkt bij politiekorps Groningen en volgt de opleiding tot hoofdagent op de Politieacademie in Drachten. Ze zit inmiddels in het derde jaar.

Op je strepen staan

De afgelopen weken veel tijd aan milieu besteed. Milieu is niet mijn sterkste kant. Ik vind de lesstof niet interessant maar ik moet in mijn functie toch een en het ander over milieu weten! Het is een ruime wetgeving waar ook veel naar wordt verwezen . Ik zal me dan ook de aankomende periodes nog meer in milieu moeten verdiepen. Want in onze volgende stageperiode, van januari tot april 2011, heb ik mijn examen milieu. Momenteel kijk ik er heel erg tegenop, hopelijk zal mijn gevoel straks anders worden. Toch nog eens de blog van collega Ron bekijken.

Zoals ik in mijn vorige blog al schreef , ben ik sinds kort vanuit het korps actief op Twitter . Vorige week kreeg ik van een twitteraar de vraag waarom ik twee strepen had ‘op mijn schouders’ (met een duur woord epauletten) heb, terwijl ik een aspirant ben. Een goede vraag, want een aspirant (politiemedewerker in opleiding) draagt in principe één streep. Binnen de politie heb je diverse rangen. Zolang je nog op de opleiding zit, heb je de rang aspirant. Dit is één streep. Het maakt niet uit welk niveau opleiding je volgt. Pas bij de diploma-uitreiking krijg je twee, drie, vier strepen of een brigadiersteken oftewel 'bloemkool' op je schouders. Binnen de politie kun je natuurlijk doorgroeien van surveillant naar agent en van agent naar hoofdagent enz. Ik heb vier jaar geleden de opleiding tot surveillant afgerond. Dat wil zeggen dat ik twee strepen verdiend had . Binnen de 4 jaar heb ik diverse werkzaamheden binnen de politie verricht. Ik had destijds (heb ik nog steeds) de ambitie om verder te groeien binnen de politie. Mijn volgende stap was opleiding tot agent waarmee ik dus nu bezig ben. Surveillanten die doorstromen naar de agentenopleiding zijn gebonden aan andere voorwaarden dan een aspirant die direct begint met de opleiding. Dit houdt in dat wij als surveillanten onze strepen, de rang en bevoegdheden van surveillant mogen behouden totdat wij klaar zijn met de opleiding. Dat is ook de reden waarom wij tijdens onze opleiding twee strepen op onze schouders dragen in plaats van één.

De Afghaanse Mina Aslami en de Marokkaanse Hicham Argani (beide 27 jaar) zijn enthousiaste surveillanten bij Politie Brabant Zuid-Oost. Ze willen allebei nog meer uit het werk halen en gaan daarom opnieuw de schoolbanken in om agent te worden.

Back to school

Hallo, dat is weer een tijd geleden! Ik heb een tijdje vakantie gehad en daarom heb ik ook geen blog kunnen posten. Nja, ik denk niet dat jullie op mijn vakantieverhalen zitten te wachten. Ik heb nu weer een periode op school. Dat betekent dat ik weer nieuwe vakken heb waar ik iets over ga vertellen. Zo krijgen jullie ook een idee waar de politie eigenlijk verder nog meer mee bezig is.

Momenteel zit ik in kwartiel 9 van de opleiding tot Politiemedewerker. Ik krijg nu onder meer les in ‘Optreden bij drugsdelicten’. Ik vind het een interessant vak. We krijgen veel informatie over de drugswetgeving (officieel: ‘Opiumwet’). We hebben ook een gastdocent gehad die veel vertelde over de soorten drugs en de werkingen ervan. We hebben er ook heel wat gezien natuurlijk (ook tijdens werk). Zo ben ik een keer mee geweest naar de ontmanteling van een hennepkwekerij. Het was bijzonder om te zien hoe een huis totaal was verbouwd. Alles werd uiteraard in beslag genomen en er werd een proces verbaal opgemaakt.

Ik krijg nu ook les in milieu. Ik weet dat de meesten van jullie denken: ‘Milieu heeft toch niks met politiewerk te maken?’. Ik kan je zeggen dat je als agent, afhankelijk van waar je werkt, veel met milieuovertredingen te maken kan krijgen. Daarom is het ook handig dat je er het een en ander van weet. Het vak milieu is breed, en het gaat over meerdere wetgevingen. De bedoelingen is dat je uiteindelijk weet onder welke milieuwetgeving bepaalde overtredingen, of misschien wel misdrijven vallen. Dit is een uitgebreid vak en daarom krijg je er ook twee schoolperiodes les in. Zoals je ziet gaat het politiewerk wel verder dan de meeste mensen denken. De volgende keer post ik over mijn werkperiode. Hou de kombijdepolitie hyves in de gaten! En wie weet zie ik je wel bij een van de Beroeps Oriëntatie avonden.

Tot ziens, Kazim!

(Kazim is 21 en volgt momenteel in Apeldoorn de opleiding tot agent bij korps Utrecht)