maandag 27 december 2010

Op fietse

In de politieregio Brabant Zuid-Oost zijn er twee districten die een biketeam hebben. Te weten Eindhoven-Centrum en Helmond-Centrum. Het zijn beide twee centrumgebieden, waarbij een bikteam een perfecte aanvulling is op het dagelijkse politiewerk op straat. De politieafdeling Helmond Centrum heeft een biketeam van ongeveer acht leden (waarvan 1 de coördinator is). Wegens groot succes wordt het biketeam momenteel sterk uitgebreid, goed nieuws dus! Als politiebiker heb ik (Hicham) in Helmond veel diensten gewerkt op de fiets. Ik zit graag op de fiets. Ik heb dan makkelijker en beter contact met de burger en de jeugd.

Straatbeeld
Het biketeam is niet meer weg te denken uit het Helmondse straatbeeld. Veel burgers moesten voorheen twee keer kijken voordat ze in de gaten hadden dat het politie was in dat sportieve outfit en op die sportieve fietsen, maar de meeste mensen zijn inmiddels gewend geraakt aan de bikers en kijken niet meer verbaasd op als we langsfietsen. Wij zijn als politie bevoegd om in het voetgangersgebied van de binnenstad te fietsen. Het is makkelijker om als burger sneller contact leggen met de politie door ze aan te spreken of een beroep op hen doen. Ik merk dat burgers dat sneller doen dan agenten in een auto aanspreken.


Spoedmelding
Ook is de inzet van politiebikers cruciaal bij zogeheten prio 1-meldingen. Dit zijn spoedmeldingen waarbij politie-inzet urgent is. Als biker ben je in het centrum van Helmond gemiddeld sneller op een plaats van melding dan een politieauto. Die is immers afhankelijk van het drukke verkeer in de binnenstad. Je bent als biker veel wendbaarder en sneller ter plaatse. De kans dat een politiebiker iemand op heterdaad betrapt bij een strafbaar feit is dan groter. Politiebikers hoor je over het algemeen niet aankomen en kunnen er voor zorgen dat je hen niet zo gauw ziet. Ideaal bij winkeldieven in de binnenstad dus!
Lange achtervolgingMijn langste achtervolging was een achtervolging van een snorfiets van Helmond-Centrum tot aan Aarle-Rixtel. Ik fietste toen dik 3 kwartier achter de snorfiets aan die weigerde te stoppen. Uiteindelijk wist ik hem bij te houden werd hij bij zijn kraag gevat. Ik had wel even tijd nodig om op adem te komen! Door de adrenaline had ik meer kracht en uithoudingsvermogen dan ik had gedacht.

Selectie
Je kunt niet rechtstreeks solliciteren voor de functie van biker (kijk ook op www.kombijdepolitie.nl/tourdefrance), maar je moet eerst de reguliere politieopleiding tot surveillant, agent of hoofdagent doorlopen. Je hebt als biker natuurlijk een goede conditie nodig en moet die ook onderhouden. De bikers worden ook hierop geselecteerd en mogen dan deelnemen aan de 6-daagse opleiding. Je leert hoe je bepaalde technieken kunt gebruiken om iemand aan te houden terwijl je op de fiets zit. Je krijgt vaardigheden aangeleerd hoe je met een andere biker een een aanhouding kunt doen of orde kunt handhaven. De fiets is daarbij zelfs bruikbaar als schild. Ook wordt gekeken hoe ver je kunt en durft te gaan met een fiets. Durf je bv een steile trap af te fietsen van 60 treden? Durf je met hoge snelheid (30 km/u) een noodstop te maken of een slip te maken van 180 graden? Durf je bij een grote vechtpartij met je fiets een groep mensen op afstand te houden en je collega’s bescherming te bieden? Misschien is er in jouw stad ook wel een biketeam. Spreek ze gerust eens aan of vraag of ze demo-dagen houden. Dan kun je met eigen ogen zien hoe we werken!

Goede jaarwisseling!
Hicham en Mina

De Afghaanse Mina Aslami en de Marokkaanse Hicham Argani (beide 27 jaar) zijn enthousiaste surveillanten bij Politie Brabant Zuid-Oost. Ze willen allebei nog meer uit het werk halen en gaan daarom opnieuw de schoolbanken in om agent te worden.

maandag 20 december 2010

Horecadiensten

Zo, ik ben weer aan de beurt om jullie wat te mogen vertellen over mijn opleiding bij de politie. Inmiddels zit ik in kwartiel 13, dat houdt in dat ik in het laatste jaar van de opleiding zit. Het laatste jaar ga ik één dag in de week naar school en de rest werk ik op het team. Nu dus niet meer drie maanden naar school. We kunnen nu wennen aan het echte fulltime politiewerk.

Inmiddels ben ik geslaagd voor mijn proeve Openbare Orde dus mag ik Horecadiensten draaien. Dat houdt in dat ik op de stapavonden moet werken van 20.00 – 05.00 uur. Dus daar ging ik een paar weken geleden op naar mijn eerste horecadienst. Eens kijken of het zo anders is dan een noodhulpdienst…Al snel kwam de melding dat er bij een motorcross in de feesttent waar 300 man binnenzat, een vechtpartij was. Zo’n 20 tegen 20 man. We moesten vlakbij verzamelen en stonden uiteindelijk met zo’n 20 collega’s bij elkaar. Hondengeleiders, motorrijders en wij…..ik moest wel even slikken. Ik was de enige student... De leidinggevende (OVD=Officier van Dienst) ging uitleggen wat we gingen doen: de feesttent leegruimen! Oké… hoe? Nou we gaan op linie staan eventueel MET wapenstok en ruimen zo de tent leeg. Ik dacht bij mezelf; help ik heb dit pas 1x geoefend op school, ken ik de commando’s nog? Houden mijn collega’s mij wel in de gaten….? Maar ik dacht ook; kom maar op!! Als het moet mep ik ze de tent uit! Maar ik was toch wel zenuwachtig. We moesten wachten totdat we bericht kregen van de beveiliging binnen. Dus ik stond mezelf zo’n 15 minuten op te winden… toen kwam het uiteindelijke plan; we mochten weer weggaan…de vechtpartij was al over en we konden terug naar ons gebied. Pfff… oké, jammer aan de ene kant want dan was ik weer een ervaring rijker geweest en aan de andere kant gelukkig, kan ik nog even oefenen op school.

Naderhand kwam de OVD naar me toe en zei; Manon, had je niet zo druk gemaakt als we naar binnen hadden gemoeten, je kunt dit anders laat ik je niet komen! Super zeg om dit te horen, fijn! Mijn zelfvertrouwen groeide weer…. Toch wel leuk hoor die afwisselende diensten!

Manon is student bij korps Midden- en West-Brabant en zit in het laatste jaar van de opleiding voor niveau 4 (hoofdagent).

vrijdag 17 december 2010

Even voorstellen

Hallo, ik zal me eerst eens even voorstellen. Ik ben Cynthia, 20 jaar oud en werk in Gorinchem in de regio Zuid-Holland-Zuid. Ik heb afgelopen april mijn opleiding tot surveillant afgerond en hoop zo snel mogelijk weer de opleiding in te kunnen voor agent. Nu ik mijn opleiding heb afgerond, denk ik vaak terug aan de opleiding. In de opleiding voor surveillant werk je meer in de praktijk dan dat je op school zit. Daardoor doe je al veel ervaring op in de praktijk en maak je veel dingen mee. Soms maak je in het begin van je opleiding al aangrijpende dingen mee, waarbij je op jonge leeftijd al dingen ziet die heel onwerkelijk zijn. Gelukkig zijn er altijd collega’s die je steunen en wordt het helemaal niet als raar gezien als je er toch een beetje mee zit. Bij aankomst op het bureau word je opgevangen door het BOT (Bedrijfshulp Opvang Team), dat zijn vaak collega’s die je al kent, zij werken namelijk gewoon op straat maar doen dit er bij als ‘nevenfunctie’. Zij gaan in dat gesprek dieper in op dingen die je hebt gezien. Door er over te praten sluit je het voor jezelf af en kun je het weer in je ‘rugzakje’ met bagage stoppen. Aan sommige dingen kun je nooit wennen, maar je kunt er wel mee leren omgaan. Het vormt je tot hoe je uiteindelijk bent als politieagent.

Gelukkig maak je ook heel veel leuke en spannende dingen mee en dat maakt het werk zo leuk. In ongeveer 1,5 jaar tijd moet je veel examens halen en theorie in je hoofd hebben om als surveillant te kunnen werken. De theorie leer je op school en je vaardigheden oefen je in de praktijk, zo word je voorbereid op het examen. Als surveillant ben ik “de ogen en de oren van de straat”. Ik werk nu in een wijkteam. Een wijkteam bestaat uit verschillende rangen, van surveillant tot inspecteur, jong en oud, iedereen werkt met elkaar. Als wijkteam ondersteun je de wijkagenten en zorg je voor toezicht in een bepaald gebied. In het wijkteam gaat het vooral om het contact met de burgers. De veiligheid van de burgers is tenslotte ons werk, en de burgers zien meer dan wij. Zonder burgers wordt er niets opgelost. Ons gebied is erg groot en bestaat uit zowel stad als dorp, dat maakt het werk leuk. Ieder dorp heeft zijn eigen problemen, soms nog meer dan in de stad. Als wijkteam rijden wij ook mee met meldingen en ondersteunen wij de recherche. Ik hoop over 1,5 jaar de opleiding weer in te mogen met heel veel ‘bagage’ in mijn rugzak. Nu ik klaar ben met de opleiding tot surveillant moet ik nog erg veel leren. Elke dag maak ik weer nieuwe dingen mee en leer ik weer nieuwe dingen. De volgende keer hoop ik een blog te maken met leuke gebeurtenissen, tot dan!

Mijn eerste blog

Ik zit op dit moment in kwartiel 7 van de opleiding. Dit kwartiel krijgen we les in wapens en munitie, verkeersongevallen, drugs, geweld en autorijden. Het lijkt erg veel maar als je de weg een beetje weet te vinden tussen al deze vakken dan kom je er wel uit. Ik heb zelf net de eerste lessen gehad in verkeersongevallen, daar komt nog wel wat bij kijken. Aanrijden, slachtoffers , schade, getuigen, verdachten, afhandeling en nazorg. Gelukkig wordt er goed stil gestaan bij de stof en worden dingen goed uitgelegd en geoefend. In Amsterdam wonen natuurlijk meer mensen dan in een dorp, daarom is het van belang dat je de wetgeving met betrekking tot wapens en opium kent.

Ik werd tijdens mijn eerdere praktijkkwartielen ook al snel geconfronteerd met drugs. En dat terwijl ik zelf uit een klein Gronings dorpje kom. Gelukkig zijn er een hoop collega’s die veel afweten van drugs en daar leer je alleen maar van. Tijdens dit kwartiel behandelen we ook nog een gedeelte met jeugdzorg. Gedurende mijn kwartielen in de praktijk heb je ook een onderdeel waarbij je leert hoe je met jeugd op straat omgaat. Het is belangrijk om te bedenken hoe je zelf het liefst benaderd wordt en de wijze waarop. Ik merk dat respect daar een belangrijke rol in heeft. Ik kreeg van huis mee: ‘behandel een ander zoals je zelf ook behandeld wilt worden’. Je bent zelf per slot van rekening ook jong geweest. Luisteren is daarbij ook erg belangrijk. Ik vind het interessant om te kijken wat er bij jeugd op straat speelt. Hoe staan zij in de maatschappij en wat leeft er bij hen? Je komt daar alleen maar achter door met hen in gesprek te gaan.

Verder hou ik mij op dit moment bezig met gemeenschappelijke veiligheidszorg. Wat een werk. Met gemeenschappelijke veiligheidszorg leer je samen te werken met andere partners en leer je hoe je effectief bepaalde problemen moet aanpakken. Als je dan kijkt hoe het gedaan wordt dan denk ik dat het een belangrijk onderdeel is voor je werk als politieagent. In mijn volgende blog zal ik verder vertellen over mijn belevenissen op school, want nadien komt de praktijk weer.

Christian volgt de opleiding Allround politiemedewerker tot hoofdagent. Hij zit in het tweede jaar van de opleiding en werkt bij de politie Amsterdam-Amstelland.