Wat begon als een rustige, saaie dienst.......

Ik zit in het laatste halfjaar van mijn opleiding, waarin ik veel verslagen moet typen en deze mondeling moet toelichten. Het team maakt hier goed gebruik van door mij in te zetten voor veel onregelmatige diensten, wat ikzelf prima vind.

Zo ook een maand geleden, ik had een doordeweekse noodhulp-nachtdienst. Meestal zijn deze diensten niet zo heel spectaculair en kun je wat schriftelijk werk afronden. Zo begon ook deze avond.... het was rustig en we reden wat rond in het gebied, totdat we een eenheid in ons district hoorde roepen over de portofoon: "Achtervolging! Met hoge snelheid, auto rijdt met verdoofde lichten, gaat erg hard!!!". Dan begint bij mij het politiebloed sneller te stromen. Nog geen minuut later hoorde we de collega zeggen: "Verdachte personenauto in een gevel van een woning gereden met hoge snelheid (zo'n 130 km per uur), 2 verdachten zitten nog in het voertuig, gevel van de woning totaal verwoest! Graag ambulance, brandweer en meer eenheden ter plaatse!!!". De paniek was duidelijk te horen in de stem van de collega. Je denkt bij jezelf: “Waarom vlucht een auto om 03.00 uur met hoge snelheden en gedoofde lichten? Wat hebben ze te verbergen?”

Dus wij werden snel door de meldkamer gestuurd met nog een eenheid. Onderweg hoorde we dat de 2 verdachten in het voertuig vuurwapengevaarlijk waren. Deze waren nog zwaargewond en zaten bekneld in het voertuig en konden er niet uit. Je hoorde ze schreeuwen op de achtergrond. Ooooh, spannend!!! Daar aangekomen hebben we ons schietvest aangetrokken (lees: niet fijn zittend, moeilijk te bewegen, ongelooflijk zwaar kogelwerend vest). Ambulance, traumaheli, brandweer en pers waren al aanwezig. Ik zag duidelijk de opluchting van de collega dat we er waren. De verdachten zaten in het voertuig die helemaal in de woning stond. Ik hoorde ze schreeuwen dat ze pijn hadden en dat ze eruit wilden. We hebben met de collega's een plan gemaakt. 3 collega's aan elke kant van het voertuig, hand op het vuurwapen en langzaam naar de verdachten. Roepen dat ze handen moeten laten zien, of ze vuurwapens bij zich hebben. Ondertussen zou de brandweer met een kabel de auto uit de woning trekken. Toen eenmaal de auto eruit was en wij bij de verdachten waren aangekomen, hebben we hun oppervlakkig gefouilleerd en de situatie veilig gesteld. Ambulance en brandweer hebben ze uit het voertuig gehaald en snel naar het ziekenhuis gebracht. Overal staken botten uit en ze bloedden (bah).

Samen met mijn collega hebben we de verdachten tot 's morgens 8.30 uur bewaakt in het ziekenhuis tot we werden afgelost. De collega belde ons op. De reden dat ze ervandoor waren gegaan? Tja, ze hadden nogal wat kilo's/vuilniszakken softdrugs in de kofferbak liggen. Ook hebben we nog een mes gevonden die in de auto lag (lag voor het grijpen). Ze mogen blij zijn dat ze het overleefd hebben! De bewoners van het huis zijn gelukkig ongedeerd gebleven. Dus de normaal zo saaie nachtdienst in mijn district was eigenlijk helemaal niet zo saai. Het was superspannend en gaaf, hier doe ik het voor!

Oefening in Arnhem

"Vanuit de politie Arnhem zijn een aantal studenten (waaronder ik) gevraagd om mee te doen met een oefening. Voor deze oefening waren een paar dagen daarvoor al acteurs ingehuurd voor het betere verbale tegenspel voor de agenten. Maar om de agenten ook op andere manieren te trainen, zijn wij gevraagd om zowel verbaal als fysiek (lees:knokken) tegenspel te bieden. Van te voren wisten de agenten dat er acteurs langs zouden komen, maar zij wisten niet hoe wij eruit zagen. Het kon dus ook echt zijn.

Ik heb twee casussen gespeeld. Mijn eerste casus was om het randje van aanhouding op te zoeken bij een vrouwelijke agent door foto’s van haar te maken. Na haar de nodige complimentjes te hebben gegeven (ik vind vrouwen in uniform zo mooi!) en de vraag of ik haar kontje mocht filmen, wilde zij mijn identiteitsbewijs zien. Deze wilde ik geven op voorwaarde dat ik dan een foto van haar kontje mocht maken. Haar toon veranderde toen waarop ik gewoon mijn rijbewijs heb gegegeven. Daarna nog een paar minuten lopen zieken totdat de mannelijke agent mij op behoorlijk dwingende toon duidelijk begon te maken dat ik geen foto’s meer mocht maken. Anders zou ik aangehouden worden. Om uit te blijven dagen heb ik toch nog geprobeerd een foto van de vrouwelijke agent en mij te maken. Helaas voegden de agenten de daad bij het woord en werd ik tegen een winkelruit aangeduwd en geboeid afgevoerd…

Mijn tweede casus was met een vrouwelijke klasgenote. Wij zouden als stel door de winkelstraat van Arnhem lopen en zij zou mij dan vertellen dat ze was vreemdgegaan. Toen wij door de redelijke drukke winkelstraat liepen moest ik toch wel even slikken. Moest ik daar nou keihard gaan schelden tussen het winkelende publiek?! Maar ja, het hoorde bij de casus. Dus iedere vorm van beschaving en gêne opzij gezet en afgeteld van 3 naar 1. Toen helemaal los gegaan. Ik heb haar een flinke duw gegeven, keihard lopen schreeuwen en heb daarbij niet geschroomd te verwijzen naar het oudste (vrouwelijke) beroep ter wereld. Ook heb ik haar gevraagd waar die gast woonde omdat ik zijn kop wilde verbouwen! Omdat we dit deden voor de neus van twee politieagenten werden we snel uit elkaar gehaald. Ik werd geboeid en (weer) tegen een winkelruit aangezet. Pas toen had ik in de gaten dat er zo’n 30 tot 40 mensen stonden toe te kijken. Verschillende mensen stonden met hun mobieltjes te filmen. De agenten hebben me afgevoerd naar de politiebus. Daar werden de handboeien afgedaan, hebben we elkaar de handen geschud en zijn onze wegen gescheiden.

Al met al een leerzame en vooral leuke ervaring om te doen. Met de agenten waarmee ik de casussen heb gespeeld daarna nog gesproken en gelachen. En uiteindelijk ben ik toch nog op de foto geweest met de vrouwelijke agente!

De volgende blog zal ik wat vertellen over kwartiel 4!"

Rob zit in het eerste jaar van de politieopleiding op de Politieacademie in Apeldoorn. Hij werkt bij het Korps Landelijke Politiediensten.

Een belangrijke dag

“Het was weer zo ver, de paasmarkt. Bij ons staat deze dag bekend als een dag met veel opstootjes en andere ongeregeldheden. Eigenlijk waren wij hier al op ingesteld, er was zo veel mogelijk politie in de stad. Zowel de wijkpolitie, noodhulp, hondengeleiders en ME waren aanwezig. Ook was er een medisch team aanwezig. Het was een belangrijke dag. Er werd namelijk een nieuw systeem uitgetest. Een ingebouwd GPRS systeem in onze portofoons, zo kon onze meldkamer precies zien waar wij waren, een goed moment om zo’n systeem te testen op zo’n drukke dag... Tot bleek dat het de hele dag opvallend rustig was. Op een gegeven moment werden wij door een jongen gewenkt, er werd verderop gevochten. Toen wij aankwamen lag er een aantal jongeren op de grond te vechten, wij hadden ze snel uit elkaar. Eén van de jongens bleef op de grond zitten, hij had een bloedneus. Wij dachten dat dit het slachtoffer was totdat er een andere jongen aan kwam lopen welke hevig zijn verhaal kwam doen. Hij was bebloed en zijn neus stond scheef. Het bleek dat hij was geslagen door de jongen die wij eerder als slachtoffer hadden gezien. Hij was dus geen slachtoffer maar hoe wij dat noemen ‘verdachte’, de dader in het geheel. De bebloede jongen wilde aangifte doen en de verdachte werd aangehouden. Opeens rende er een jongen weg, hij was ook betrokken geweest bij de mishandeling en dus ook verdachte. Verschillende collega’s gingen er achter aan, iedereen andere kant op. Een perfect moment om het nieuwe GPRS-systeem uit te testen. Doordat de meldkamer precies kon zien waar de collega’s waren, konden ze het stuk waar de verdachte zich bevond af zetten met politie. Zo rende de verdachte in de armen van een politieagent en werd aangehouden. Het slachtoffer werd nog even onderzocht door het medisch team, het viel gelukkig mee. Hij werd door collega’s overgebracht naar het politiebureau zodat hij aangifte kon doen. Het systeem is goed bevallen en wordt waarschijnlijk binnenkort ingevoerd.”

Cynthia is 20 jaar oud en heeft een jaartje terug de opleiding tot surveillant afgerond. Ze werkt in Gorinchem, dit ligt in de regio Zuid-Holland-Zuid.