woensdag 15 augustus 2012

En dan ga je de straat op...

Het was zover: samen met 7 andere medestudenten stonden we in een rij te luisteren naar de speech van de korpschef. Op deze heugelijke dag ben ik beëdigd. Bij veel beroepen is de beëdiging slechts een formaliteit, maar bij de politie is het erg belangrijk om deze te hebben gedaan voordat je de straat op gaat: pas na deze bijeenkomst mag je gebruik maken van de bevoegdheden. Elke politieambtenaar moet 2 verschillende ‘eden’ of beloftes afleggen: de eed van zuivering en van trouw. Omdat ik niet gelovig ben, heb ik de belofte (‘Dat verklaar en beloof ik’) en niet de eed (‘Zo waarlijk helpe mij God almachtig’) afgelegd. Even was ik bang dat ik de slappe lach zou krijgen toen ik mijn zegje moest doen, maar gelukkig kon ik nog net op tijd serieus doen. Daarna werd het volkslied gespeeld en zongen ik en nog een paar collega’s uit volle borst mee.

Twee dagen later gingen we 3 dagen op kamp met alle nieuwe studenten en een aantal begeleiders. Ik ga hier niet al te veel over vertellen omdat deze drie dagen voor alle nieuwe collega’s één groot mysterie moeten blijven, maar wat ik wel kan zeggen is dat ik, na die drie dagen, het complete leven geheel opnieuw ben gaan herwaarderen. En dan met name mijn kachel, douche en bed.

Ik loop nu een aantal weken op straat en het bevalt beter dan ik had verwacht. Waar ik het meest aan moest wennen tijdens het lopen over straat in uniform, is dat ie-der-een je aankijkt. Daarbij merk ik dat ik steeds anders naar ‘de straat’ begin te kijken. Vroeger keek ik, als ik door een winkelstraat liep, naar aanbiedingen in winkels. Nu probeer ik, als ik werk, oogcontact met winkeliers te maken om te kijken of alles op orde is. Vroeger liep ik hoofdschuddend langs fietsen die rommelig stonden geparkeerd. Nu kijk ik naar de sloten of er misschien een gestolen fiets tussen zit, en dit doe ik onbewust ook als ik niet werk. Tijdens de schoolperiode heb ik veel geleerd, maar nu in de praktijk zie ik hoe alles ‘in het echt’ gaat.

Een paar weken terug was er een grote brand in Zaandam, en was het alle hens aan dek: mijn twee praktijkcoaches, twee collega-studenten en ik moesten helpen met een weg afzetten. Automobilisten mochten niet rechtdoor, maar moesten weer richting de snelweg rijden. Niet lastig, zou je denken, maar veel automobilisten reden toch even naar ons toe om te kijken of er voor hen echt geen uitzondering gemaakt kon worden. Daarbij waren er ook slimmeriken die het handig vonden om te gaan spookrijden, om zo de wegblokkade te omzeilen. Het blijft altijd opletten, werken bij de politie!

Tom volgt de opleiding tot Allround politiemedewerker (hoofdagent) en werkt bij politie Zaanstreek-Waterland.