Hoe
ziet het leven van een politieagent op een kleine waddeneiland eruit in de
zomer? Oebele, wijkagent op Schiermonnikoog vertelt;
‘Er
zijn van die plaatsen in Nederland, waar het in de zomer erg druk wordt. Ook op
het waddeneiland Schiermonnikoog. Eilanders hebben
van nature weinig op met het gezag. Dus als agent heb je hier tact en
relativeringsvermogen nodig. Je moet hier alleen kunnen werken en niet bang
zijn. Want als je assistentie nodig hebt, duurt het wel even voor die er is.
Schiermonnikoog ziet er in de
zomer anders uit dan in de winter. We hebben op warme zonnige dagen al gauw
twintigduizend mensen op het eiland. Dagjesmensen en verblijfstoeristen. In de
winter hebben we eigenlijk alleen te maken met de negenhonderdvijftig mensen
die hier wonen. Dan werken we met drie vaste collega’s die hier ook wonen. In
de zomer krijgen we assistentie van collega’s van de wal. Op hoogtijdagen vier
tot vijf menen. De meeste collega’s ken ik wel, het is altijd leuk ze terug te
zien en ze voelen goed aan hoe we hier werken.
We staan altijd bij de boot als
die aankomt. Het is goed dat je weet wie er op het eiland zijn. Groepen
studenten, luidruchtige mensen, we spreken ze alvast even aan. Zodat ze je even
zien en het gemakkelijker praat als we elkaar later tegenkomen. Als je hier
iemand arresteert, ben je vanaf dat moment ook arrestantenverzorger. Dus
probeer je dat tot een minimum te beperken, zeker ‘s nachts. We nemen vaak
iemands paspoort en rijbewijs in en laten hem of haar ’s ochtends naar het
bureau komen. Zo los je dingen op. Het heeft ook geen zin om op alle slakken
zout te leggen. Je hebt je professionele ruimte hier echt nodig. Iemand met wie
je even wat te stellen hebt, is een week later misschien wel keihard nodig om
een vermist persoon te zoeken in gebieden waar wij met ons politievoertuig niet
kunnen komen. Je kunt hier als agent daarom maar beter een mensenmens zijn. Mij
ligt dat wel. Maar je moet ook doorpakken als het nodig is hoor, anders zien ze
je als een slappe vent. Dat werkt ook niet.
Het gaat hier echt anders dan
aan de wal. Daar ben je na acht uur vaak klaar met je dienst, hier heb je daarna
nog piket en dan kan er heel goed iets gebeuren. Als je twintigduizend man op
het eiland hebt, kan er eerder iets gebeuren. En dan begint om half negen ’s
ochtends toch je gewone dienst. Ik heb daar geen moeite mee, ook niet dat
iedereen je hier kent, dat hoort erbij. Dat is misschien juist wel een voordeel
aan de zomer, dat niet iedereen je kent. Ik vind het een wereldbaan!
Oebele
(55) werkt als wijkagent op het eiland Schiermonnikoog.
