dinsdag 14 april 2015

Voor het eerst in de noodhulp

“Op dit moment zit ik in tertiel 5 van mijn opleiding.  Dit houdt in dat ik op de helft ben, voordat ik mijn diploma mag gaan afhalen. In de voorgaande tertielen ging het erom dat ik een goede indruk zou krijgen van het werk en de basis zou leren. Vanaf tertiel 5 ervaar ik het pas als spannend. We gaan nu ‘meldingen rijden’.

Op dit moment rijd ik als derde persoon mee in een noodhulpvoertuig. Dat zijn over het algemeen de bekende Volkswagen Tourans die je ziet rijden. Deze voertuigen zijn behoorlijk uitgebreid uitgerust. In de kofferbak vind je een grote koffer met lades. Hierin liggen handschoenen, breekijzers, aangifteformulieren voor inbraken, de alcoholtester en de onderdelen hiervoor, maar ook een bezem, kogelwerende vesten, een AED om te reanimeren en nog veel meer. Zo divers als de inhoud van de kofferbak is, zo divers is het werk tijdens je noodhulpdienst.

Tot dusver heb ik bijna alles al voorbij zien komen. Verkeersongevallen, hulpverlening, overlast, burenruzie en ik heb ook al een slechtnieuwsgesprek moeten voeren. Over dat onderwerp heb ik al eens een blog geschreven.

Wat mij nog het meeste opvalt zijn het aantal meldingen waar wij eigenlijk niet veel kunnen doen, maar waar er wel veel van ons wordt verwacht. Dit zijn de civiele conflicten. Eigenlijk is daar maar een oplossing voor en dat is een advocaat en een civiele rechter. Denk bijvoorbeeld aan de situatie dat mensen voor een dichte deur staan van hun huurwoning. De huurbaas heeft de sloten vervangen, omdat het huurcontract is ontbonden. De huurbaas was echter overijverig en er staan nog spullen van de bewoners in de woning. Wanneer ik bij zo’n melding uitkom, wordt er vaak van ons (de politie) verwacht dat we wel even de huurbaas in de boeien slaan en de deur intrappen. Dat werkt dus niet zo. Wat we wel kunnen doen is bemiddelen. We gaan dan praten met beide partijen en proberen zo tot een oplossing te komen. Dan moeten beide partijen wel willen praten. Lukt dit niet, dan hebben we slechts een adviserende rol.  Hiervoor ligt niets in onze grote kofferbak. Soms zijn we politieman/vrouw, maar net zo vaak politiemens. Niet veel later rijden we met geluids- en optische signalen naar de A2 waar iemand over de snelweg wandelt. Niet veel later rijden we stil, maar net zo snel naar een inbraakalarm.

Van aangifte tot  het geven van advies en van bonnen schrijven tot reanimeren. De noodhulpdienst is erg afwisselend.”

Sander (34) heeft na een aantal jaar in het bedrijfsleven gewerkt te hebben, de overstap gemaakt naar het politievak. Hier vertelt hij over wat hij meemaakt in de opleiding en in zijn praktijkperiodes.