Al weken
komen de meldingen binnen: "Hij is er weer en is zeer agressief".
Niemand is veilig voor zijn agressie. Kinderen worden binnen geroepen als hij
weer in aantocht is. Ouderen lopen een blokje om. Honden en katten worden
aangevallen en lopen met regelmaat letsel op. Hij is slim
of heeft ieder keer geluk dat hij na een melding in het niets lijkt te zijn
opgegaan. Ik stap alleen in een dienstauto en ga onderweg naar de laatst
genoemde locatie. Ik hoop van harte dat ik hem deze keer tegen het lijf loop,
er moet nu eens een einde komen aan zijn voortdurende straatterreur.
Deze keer
heb ik geluk, ik zie hem nog net een steeg in lopen. Ik stap uit en loop
behoedzaam de steeg in. Weer lijkt hij in het niets te zijn opgegaan. Plots
hoor ik iets boven mijn hoofd. Vanaf het dak van een schuurtje kijkt hij op mij
neer. Er gaat een rilling door mij heen nu ik oog in oog met hem sta. In een
reflex grijp ik hem vast en trek hem van het schuurtje. Ik duik vervolgens
boven op hem en ben vastberaden hem niet meer los te laten. Hij is sterk en met
moeite kan ik hem in bedwang houden. Een buurtbewoner komt op zijn gegil af en
reikt mij een groot kleed aan. Nadat ik het kleed om hem heen heb gewikkeld
kalmeert hij en geeft zich gewonnen.
De buurt
slaakt een zucht van verlichting nu iedereen weer veilig over straat kan. Hij, een uit de kluiten gewassen pauw is
door de dierenambulance opgehaald en verbannen naar een boerderij met veel
ruimte en vrouwelijke metgezellen.”
Jacco is werkzaam als Agent
Geen opmerkingen:
Een reactie posten