Het mobieltje

"Zoals we ondertussen allemaal al wel weten is het vasthouden van een telefoon in de auto, tijdens het rijden verboden. De boete die hierop staat is niet gering, maar liefst 220 euro. En dat terwijl een handsfree setje ongeveer 30 tot 35 euro kost. Ook wij weten dat 220 euro veel geld is, maar soms is het echt nodig om iemand, in verband met de verkeersveiligheid een bekeuring te geven.

Afgelopen week surveilleerde ik samen met een student in de auto. Voor een rood verkeerslicht stond een auto stil van een schildersbedrijf. De bestuurder, waarschijnlijk een schilder die gezien het tijdstip lekker op tijd klaar was met zijn werkzaamheden, was in een druk gesprek verwikkeld. Hij had een mobiele telefoon in zijn hand en uiteraard deze hand, met telefoon tegen zijn oor. Dat het een zwaar gesprek was maakten wij op uit het feit dat hij ons herkenbaar politievoertuig niet opmerkte. In ieder geval reed hij al telefonerend weg, toen het verkeerslicht zijn rode licht veranderde in groen. Toen hij besloot om een bocht om te gaan en een andere straat in te rijden, konden wij nog steeds zien dat de man aan het telefoneren was. Nog steeds, in het grote als politievoertuig herkenbaar voertuig, achter de man aanrijdend zagen wij dat hij, al telefonerend ook een derde straat in reed. Waarschijnlijk keek de man bij het nemen van deze bocht wel in zijn spiegel en herkende hij de politieauto. Ik zag dat de man direct na de bocht een nogal vreemde buiging in de auto maakte naar de bijrijdersstoel. Wij, de politiemensen die al wat langer bij de politie werken, verwachten dergelijke bewegingen.

Na het stopteken bracht de bestuurder zijn voertuig netjes aan de rechterkant van de rijbaan tot stilstand. Toen mijn collega-student de man aansprak reageerde deze door te zeggen dat hij helemaal geen telefoon bij zich had. De student keek mij wat beduusd aan en stond even met de spreekwoordelijke mond vol tanden. Nadat wij hadden aangegeven dat wij even in de auto wilden kijken, werd de man, zonder enige duidelijke reden, behoorlijk boos. Nadat de man, met een rood aangelopen hoofd nog steeds volhield dat hij helemaal geen telefoon bij zich had, zeiden wij dat wij echt in de auto wilden kijken. De man deed een laatste poging en vroeg of wij dachten dat hij soms een leugen vertelde en dat hij echt geen telefoon bij zich had; hij had een mapje tegen zijn oor gehouden. Toen hierna een korte stilte viel, klonk uit het handschoenenkastje het gerinkel van een telefoon waar iemand probeerde contact mee te maken. De man kon zijn telefoon beantwoorden en heeft hierna ruiterlijk zijn leugen toegegeven, en excuseerde zich met een rood hoofd “iedereen probeert het toch”. Inderdaad zijn er veel mensen die proberen onder een boete uit te komen, maar soms kun je beter je ongelijk direct toegeven en de bekeuring accepteren, dat scheelt iedereen veel tijd. Het kostte deze man 220 euro."

Jan is een ervaren politieman die zijn kennis en ervaring gebruikt om als trajectbegeleider studenten te begeleiden in hun praktijkstages.