Rond
6:30 uur kwam ik aan op het bureau. Een van de eerste meldingen was een
woninginbraak. Omstreeks 10:15 uur hoorden wij via de portofoon dat er elders
in het gebied een sterke gaslucht uit een woning kwam. Omdat we net klaar waren
met de woninginbraak hebben we aangeboden om mee te rijden op die melding, al
was het alleen om het verkeer te regelen. Op dat moment was nog niets duidelijk
dus wie weet konden ze wel wat extra handjes gebruiken.
De
brandweer was inmiddels in kennis gesteld en niet veel later kwam deze ook ter
plaatse. Er werd besloten dat de brandweer de deur open zou maken en beneden
zou gaan luchten. Dat wil zeggen de sterke gaslucht uit huis blazen, zodat het
zonder perslucht ook een werkbare ruimte zou worden. Nadat de brandweer de
benedenverdieping had gelucht, begonnen ze met de bovenverdieping. Na een
tijdje kwamen ze weer beneden met de informatie dat de ramen open waren gezet
maar dat ze één kamer niet in konden omdat deze op slot zat en/of
gebarricadeerd was.
Na
een tijdje kregen we van de brandweer het sein dat het ‘veilig’ was. Daarop
besloten dat wij toch naar binnen te gaan, op basis van artikel 3, om hulp te
verlenen. De bewoner zou ergens in het pand moeten zitten. Natuurlijk eerst een
plan van aanpak maken; hoe gaan we het doen? Twee koppels, mijn maatje en ik
koppel 1 en de twee andere collega’s koppel 2. We kregen een ram mee van de
brandweer om op de eerste verdieping de deur die op slot zat/gebarricadeerd was
te openen. In de kamers die open stonden even snel een blik naar binnen
geworpen, daar was niemand. Natuurlijk hebben we ons kenbaar gemaakt als
politie, misschien zou de bewoner daarop reageren en dan toch te voorschijn
komen. Dan blijft er op de eerste verdieping nog een kamer over. De kamer die
op slot zat. Uiteindelijk besloten om de ram te gebruiken om de deur te openen.
In films lukt dit natuurlijk in een keer, mijn collega heeft zeker zes keer
moeten rammen om de deur op z’n 20cm open te krijgen. Achteraf bleek dat er een
hoop spullen achter de deur stonden. Door die 20cm opening konden wij zien dat
het in de kamer pikkedonker was. Op een gegeven moment horen we een stem: “De
politie moet opflikkeren, anders steek ik de boel in de fik”.
Een paar seconden waren we stil. Nog geen 3 seconden later doet de bewoner wat hij zegt. Er komt ons een enorme vuurbal tegemoet… Op dat moment gaan je hoofd en lichaam over op overleven. Wat ik me kan herinneren is dat er overal vuur om ons heen was. En het volgende moment dat ik op de onderste treden van de trap lag. Een ding weet ik zeker; ik heb niet alle treden geraakt op mijn stunt naar beneden.
Een paar seconden waren we stil. Nog geen 3 seconden later doet de bewoner wat hij zegt. Er komt ons een enorme vuurbal tegemoet… Op dat moment gaan je hoofd en lichaam over op overleven. Wat ik me kan herinneren is dat er overal vuur om ons heen was. En het volgende moment dat ik op de onderste treden van de trap lag. Een ding weet ik zeker; ik heb niet alle treden geraakt op mijn stunt naar beneden.
Dat
is dan iets wat je niet verwacht. Hoe vaak wordt er niet gezegd “de politie
moet dit, anders doe ik dat..” 99 van de 100 keer wordt er gebluft. Dit keer was
het geen bluf… maar er is ons ook niet de mogelijkheid geboden om te
vertrekken. Op
het moment dat ik alleen beneden kwam ging er maar één ding door me heen: ‘waar
zijn mijn drie collega’s?!’ We waren toch echt met z’n vieren boven! Enkele
minuten (of secondes die minuten leken?) later kwam ik buiten en zag ik dat
mijn drie collega’s naar omstandigheden allemaal goed buiten waren
gekomen. Dat was misschien wel het
fijnste gevoel van heel die dag.
Uiteindelijk
kom je dan op het bureau... op school had je wel eens gehoord tijdens de lessen
dat er bij grote incidenten een grote de-briefing komt. Die grote de-briefing
kwam ook, alle betrokken collega’s, brandweer, TCO (team collegiale
ondersteuning), meldkamer, externe partners, etc. waren aanwezig. Z’n grote
de-briefing had ik nog nooit mee gemaakt.
Zo
verandert een ‘rustige’ vroege dienst in een dienst waarop je opeens om 19:30
uur je voordeur binnenstapt. Mij zul je niet snel meer horen zeggen “het zal
wel weer een rustige vroege dienst worden”.
Joyce (23) volgt de
opleiding tot agent op de Politieacademie in Eindhoven. Ze is in dienst bij de
Eenheid Oost-Brabant.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten