“Ik zit op dit moment in tertiel 2 van de opleiding Allround politiemedewerker. Dit is een opleiding in het nieuwe onderwijs van de politie. Dit tertiel, een periode van 4 maanden (voorheen waren het kwartielen red.) krijgen wij les in verkeer, repressief optreden en worden wij vuurwapendragend. Dat betekent een heleboel schietlessen. Toen ik op een gegeven moment werd aangesproken door een andere voor mij onbekende student over het rare holster wat bevestigd was aan mijn koppel besefte ik het pas. Wij zijn de eerste lichting die worden opgeleid met het nieuwe dienstwapen, de Walther P99Q. Tijdens de eerste paar lessen maak je kennis met je eigen wapen. Je leert eerst over de onderdelen die zich bevinden in het wapen en om het wapen uit elkaar te halen en in elkaar te zetten. Daarnaast leer je over het bedienen van het wapen en de verschillende schiethoudingen die je kunt aannemen. Dit wordt op school ook wel ‘droogschieten’ genoemd omdat je nog niet daadwerkelijk aan het gericht schieten bent. Hierna kwam het onderdeel waar toch wel de hele klas naar uit keek, het daadwerkelijk schieten. Ik was best wel zenuwachtig omdat ik geen idee had wat mij zou overkomen. Met mijn schietgroep vormden wij samen een linie waarbij we een voor een onder begeleiding onze eerste kogel zouden afvuren. Met de gedachte dat ik niet als eerst zou gaan zodat ik eerst aan het geluid kon wennen van een schot van iemand anders, werd ik natuurlijk door de docenten eruit gepikt om het eerste schot te lossen. Ik kreeg de commando’s om het wapen gereed te maken voor gebruik en om de schiethouding aan te nemen. Op het commando ‘vuur’ haalde ik de trekker -zonder er bij na te denken- over. Na een harde knal en een heftige terugkaatsing van het wapen was mijn eerste schot gelost. Ik kreeg het commando mijn vuurwapen te bergen en draaide mij om richting mijn medestudenten. Vol spanning wachtten zij mijn reactie af waarbij ik toen eigenlijk pas besefte wat er was gebeurd. Na meerdere keren te hebben geschoten deze les ben ik er achter gekomen dat je heel snel went aan het wapen. Na deze ervaring onder goede begeleiding van de docenten besef ik pas wat voor middel je de aankomende 40 jaar, als alles mee zit aan je heup hebt hangen. Na een heleboel verhalen uit de praktijk van medestudenten ben ik blij toe, want er kunnen een heleboel situaties voorkomen waarbij het de bedoeling is dat ik ook naar huis ga na een dienst!”
Mariska (20) zit in het eerste jaar van de opleiding tot hoofdagent. Ze werkt in de eenheid Noord-Holland.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten