Wat begon als een rustige, saaie dienst.......

Ik zit in het laatste halfjaar van mijn opleiding, waarin ik veel verslagen moet typen en deze mondeling moet toelichten. Het team maakt hier goed gebruik van door mij in te zetten voor veel onregelmatige diensten, wat ikzelf prima vind.

Zo ook een maand geleden, ik had een doordeweekse noodhulp-nachtdienst. Meestal zijn deze diensten niet zo heel spectaculair en kun je wat schriftelijk werk afronden. Zo begon ook deze avond.... het was rustig en we reden wat rond in het gebied, totdat we een eenheid in ons district hoorde roepen over de portofoon: "Achtervolging! Met hoge snelheid, auto rijdt met verdoofde lichten, gaat erg hard!!!". Dan begint bij mij het politiebloed sneller te stromen. Nog geen minuut later hoorde we de collega zeggen: "Verdachte personenauto in een gevel van een woning gereden met hoge snelheid (zo'n 130 km per uur), 2 verdachten zitten nog in het voertuig, gevel van de woning totaal verwoest! Graag ambulance, brandweer en meer eenheden ter plaatse!!!". De paniek was duidelijk te horen in de stem van de collega. Je denkt bij jezelf: “Waarom vlucht een auto om 03.00 uur met hoge snelheden en gedoofde lichten? Wat hebben ze te verbergen?”

Dus wij werden snel door de meldkamer gestuurd met nog een eenheid. Onderweg hoorde we dat de 2 verdachten in het voertuig vuurwapengevaarlijk waren. Deze waren nog zwaargewond en zaten bekneld in het voertuig en konden er niet uit. Je hoorde ze schreeuwen op de achtergrond. Ooooh, spannend!!! Daar aangekomen hebben we ons schietvest aangetrokken (lees: niet fijn zittend, moeilijk te bewegen, ongelooflijk zwaar kogelwerend vest). Ambulance, traumaheli, brandweer en pers waren al aanwezig. Ik zag duidelijk de opluchting van de collega dat we er waren. De verdachten zaten in het voertuig die helemaal in de woning stond. Ik hoorde ze schreeuwen dat ze pijn hadden en dat ze eruit wilden. We hebben met de collega's een plan gemaakt. 3 collega's aan elke kant van het voertuig, hand op het vuurwapen en langzaam naar de verdachten. Roepen dat ze handen moeten laten zien, of ze vuurwapens bij zich hebben. Ondertussen zou de brandweer met een kabel de auto uit de woning trekken. Toen eenmaal de auto eruit was en wij bij de verdachten waren aangekomen, hebben we hun oppervlakkig gefouilleerd en de situatie veilig gesteld. Ambulance en brandweer hebben ze uit het voertuig gehaald en snel naar het ziekenhuis gebracht. Overal staken botten uit en ze bloedden (bah).

Samen met mijn collega hebben we de verdachten tot 's morgens 8.30 uur bewaakt in het ziekenhuis tot we werden afgelost. De collega belde ons op. De reden dat ze ervandoor waren gegaan? Tja, ze hadden nogal wat kilo's/vuilniszakken softdrugs in de kofferbak liggen. Ook hebben we nog een mes gevonden die in de auto lag (lag voor het grijpen). Ze mogen blij zijn dat ze het overleefd hebben! De bewoners van het huis zijn gelukkig ongedeerd gebleven. Dus de normaal zo saaie nachtdienst in mijn district was eigenlijk helemaal niet zo saai. Het was superspannend en gaaf, hier doe ik het voor!