dinsdag 4 november 2014

Gestolen auto? Doe er maar 2!

“Vandaag ben ik samen met student Jeroen op pad. In een herkenbare politieauto duiken we de stad in. We controleren veel auto’s en voor ons bekende personen uit de stad. We luisteren de portofoon goed uit en kijken scherp in de rondte. Na een uurtje worden we naar het bureau geroepen, we moeten de recherche ondersteunen bij het aanhouden van een persoon. Op het bureau bespreken we samen met de collega’s kort om wie het gaat, kijken naar zijn antecedenten en proberen zoveel mogelijk informatie over de persoon te krijgen. Gezamenlijk gaan we naar het betreffende pand.

Ik flipper de portiekdeur open, zodat vluchten nog moeilijker wordt. Geruisloos lopen we naar de deur. We luisteren aan de deur en bellen aan. Er wordt niet opengedaan en we hebben geen indicatie dat de man thuis is. Hij komt een volgende keer wel.

Buiten voor de deur staat een scooter die onze aandacht trekt. Laten we het ‘onderbuikgevoel’ noemen. We trekken het kenteken na op mijn diensttelefoon. De scooter blijkt al langere tijd gestolen te zijn. We bestellen een takelwagen om de scooter in beslag te nemen ten behoeve van de rechtmatige eigenaar.

Terwijl we staan te wachten rijdt een auto voorbij. Ik zie het kenteken en meen het kenteken ergens van te herkennen. Heel fijn, een fotografisch geheugen. Ook dit kenteken trekken we na. Je gelooft het niet, de auto blijkt ook gestolen! We rijden snel om het woningblok heen en ik zie de auto mij langzaam tegemoet rijden. Dan in eens gaat het snel. Het welbekende lampje “STOP POLITIE” gaat branden en ik rijd de auto klem. Voordat de bestuurder van de auto het doorheeft zit hij met de handen geboeid achterin onze auto. De auto blijkt gestolen bij een woninginbraak een week ervoor, vlak in de buurt van waar we de auto nu aantreffen. Ook voor dit voertuig bestellen we een takelwagen.

Op het bureau aangekomen fouilleren we de verdachte en maken een foto van hem. Terwijl Jeroen hem in het systeem invoert praat ik nog wat met de verdachte. Deze vertelt mij dat hij de autosleutel van een vriend gehad had, dat hij het voertuig te leen had gekregen. Hij noemt ook nog een parkeerplaats waar hij de auto vandaan had.

We vervolgen onze dienst. Ik heb Jeroen niks verteld van het korte gesprek met de verdachte en rijd naar de parkeerplaats die de verdachte genoemd had. Bij de genoemde woninginbraak waren twee auto’s weggenomen. Op de parkeerplaats stond het tweede voertuig die gestolen was. Ik had namelijk op het bureau het kenteken van het betreffende voertuig opgezocht. Ik parkeer onze auto naast het voertuig en vraag Jeroen het kenteken na te trekken. Binnen vijf seconden knipperde het scherm van mijn diensttelefoon; voertuig gestolen! Het gezicht dat Jeroen trok sprak boekdelen, alsof hij water zag branden. Ook deze nemen we in beslag voor sporenonderzoek en bestellen inmiddels een derde takelwagen. Wat een gevoel van blijdschap, we hebben twee gestolen auto’s teruggevonden!”

Barry werkt als surveillant bij de politie Rotterdam. Hij volgt ook de opleiding om door te stromen naar de functie agent.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten