Mijn collega en ik gaan met spoed ter plaatse en horen van de reddingsbrigade dat het gaat om een meisje van 12 jaar, donkerblond lang haar, ongeveer 1,40 meter lang gekleed in roze topje, blauwe korte broek en slippers.
De vader is in paniek en vertelt dat het meisje suikerziekte heeft en insuline had gespoten. De vader had tegen zijn dochter gezegd dat ze even bij de auto op hem moest wachten, hij zou vast wat spullen naar een plek aan het water brengen. Toen hij terug kwam bij de auto was ze weg. Als een suikerpatiënt na het spuiten van insuline niet eet, is er een grote kans op een hypo.
Vanwege de aard van de vermissing vragen we of een andere eenheid ook ter plaatse wil komen en of de OVD (Officier Van Dienst) wil komen om de zoektocht te begeleiden. De OVD neemt de coördinatie op zich en blijft bij de post van de reddingsbrigade. Gezien de kans op een hypo nemen de mensen die gaan zoeken een blikje frisdrank mee, zodat we haar wat te drinken kunnen geven als we haar vinden.
De tweede eenheid zoekt bij de parkeerplaatsen, wij zoeken langs de waterkant. We lopen de vader van het meisje tegen het lijf, die zoekt met een strandwacht. Hij vertelt me dat dit de plek is waar ze altijd liggen. Natuurlijk houden we in ons achterhoofd dat er misschien geen sprake is van weglopen en dat het meisje is meegenomen tegen haar wil.
Tijdens de zoektocht houden we de OVD steeds op de hoogte. Mijn collega en ik zoeken ook in naastgelegen weilanden, bosschages en sloten. Van de andere eenheid hoor ik over de portofoon dat ze een man hebben aangetroffen op de parkeerplaats die het zoeken belemmert. Hij is erg vervelend en blijft de collega’s en de reddingsbrigade in de weg lopen. Als hij wordt gevorderd te vertrekken verzet hij zich heftig en wordt aangehouden.
Ondertussen zie ik in mijn ooghoek een meisje liggen en vraag haar hoe ze heet. Ze reageert wel, maar is suf en afwezig, iets wat bij een hypo hoort. Ik vraag haar nogmaals hoe ze heet en ze vertelt me haar naam. Het is het meisje wat we zoeken! Ik vertel de OVD dat het meisje is gevonden en mijn maatje geeft haar wat cola voor de suiker. Ze reageert wat verward op onze vragen. Gelukkig is de EHBO aanwezig op de recreatieplas en ze wordt meegenomen naar de basis van de reddingsbrigade en herenigd met haar vader.
Het gaat langzaam beter met het meisje en over de portofoon hoor ik “Einde oefening”. De wijkagent die deze integrale oefening heeft opgezet roept iedereen bij elkaar en begint met de debriefing. In 19 minuten is het meisje gevonden en hebben de betrokken partijen geleerd wat het belang is van samenwerken. De acteur die eerder werd aangehouden wordt ontdaan van de transportboeien en we bedanken iedereen voor hun inzet.
Freddy is accountmanager en daarnaast werkt hij bij Eenheid Zeeland-West-Brabant als politievrijwilliger.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten