Ik zou de vrouw bijna adviseren verder te gaan lopen, maar zover was ze zelf ook al. De vrouw is aangeschoten en ik vertel haar over aangifte via internet. Ze vertelt me nog dat ze hier studeert, dat de racefiets grijs is en dat ze de fiets op slot had gedaan. Nadat ik haar gegevens heb genoteerd, vervolgen wij onze surveillance.
We gaan staan op een weggetje met zicht op een rotonde. Veel van het inkomende en uitgaande verkeer komt hier langs. We controleren wat auto’s die allen in orde blijken te zijn. In de verte komt een busje aangereden. En dan, ineens, is daar mijn onderbuikgevoel. Dat gevoel staat nergens in de wetboeken en toch is het vaak de eerste stap naar een goede actie. Achter het stuur zie ik een bekende. Hij is bij de politie bekend in verband met heling en diefstal. Twee bijrijders zitten op de voorbank.
Het is halfvier en ik vraag mij af wat het busje hier om deze tijd doet. Het is de ideale tijd voor woninginbraken. Ik besluit een praatje te maken met de bestuurder. De man lacht vriendelijk. Als ik hem een vraag stel, reageert hij door mij duidelijk te maken dat hij mij niet verstaat. Ik hou vol en begin een praatje pot. Gelet op het tijdstip en het verhaal van de bestuurder heb ik eigenlijk het vermoeden dat de drie mannen het voorzien hebben op andermans spullen. Ik weet dat ik daar voorzichtig mee moet zijn. Toch wil ik ook scherp blijven omdat de man zich hieraan eerder heeft schuldig gemaakt.
Ik vraag de bestuurder om de achterdeur van zijn busje open te maken. De man begrijpt mij ineens volledig, dat zie ik in zijn ogen. Hij probeert er onderuit te komen maar ik vraag het hem natuurlijk niet voor niets. Dan zwaait de achterdeur open en zie ik ze liggen. Twaalf fietsen. De één nog mooier dan de andere en de meeste nog op slot. Als derde fiets van rechts ligt daar… de grijze racefiets!
De status van de man verandert naar die van verdachte. We verdenken hem van heling van twaalf fietsen en mogelijk de diefstallen zelf. We houden ook de twee bijrijders aan op verdenking van heling en diefstal. We nemen de fietsen en het witte busje in beslag voor verder onderzoek. Twee extra politieauto’s komen aangereden. Afzonderlijk van elkaar worden de mannen naar het cellencomplex gebracht. De rest van deze nacht zijn zij te gast aan de Breelaan. Morgen zullen ze worden verhoord, onder meer over een grijze racefiets.
Leo (39) werkt sinds zes jaar bij de politie, Eenheid Midden-Nederland en volgt momenteel de opleiding tot politiekundige bachelor aan de Politieacademie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten