Horecadienst

Hallo Allemaal,

Dit is mijn eerste blog en ik zal mij eerst even voorstellen. Ik ben Madelein, 26 jaar en ruim een half jaar hoofdagent.

Ik wil jullie wat vertellen over de horecadienst die ik ruim 2 weken terug had. Ik had dat weekend zowel vrijdag als zaterdagnacht horecadienst. De vrijdagnachten zijn relatief rustiger dan de zaterdagnachten. De gehele avond/nacht surveilleren wij te voet, of per mountainbike, in het horecagebied. Ons horecagebied bestaat uit een plein waar de meeste kroegen zitten. Sommige kroegen liggen wat verder van het plein af, maar nog wel op loopafstand.

Wij doen tijdens de horecanacht dienst met 4 collega's ter voet, 2 collega's op de mountainbike, 1 coordinator en 1 collega die de camera beelden uitkijkt. Onze dienstbus zetten wij aan het begin van de dienst naast het horecaplein neer om zo snel en makkelijk eventuele verdachten af te voeren. Normaal komen wij pas halverwege of aan het einde van de nacht in actie. Dan hebben de meeste bezoekers aardig wat drank op en dat wil dan nog wel eens uitmonden in vechtpartijtjes. Dit keer kregen wij al omstreeks 00.00 uur van de collega's op de mountainbike het verzoek te komen naar een cafe voor assistentie. De collega's hadden daar een man staande gehouden die aan het "wildplassen" was. De man wilde niet echt meewerken. Ik en mijn collega namen de bus mee. Eenmaal in de bus werd het verzoek een "assistentie collega". Als er "assistentie collega" geroepen word gaan alle alarmbellen bij jezelf rinkelen. Je wilt dan zo snel mogelijk ter plaatse zijn om je collega te helpen. Het was aardig druk en overal liepen mensen. Ter plaatse aangekomen zag ik dat collega's achter een heg lagen en aan het vechten waren met een persoon. Ik zag ook dat er veel mensen omheen stonden die aan de collega's trokken en zich ermee bemoeiden. Als je als politieagent iets niet wilt en fijn vind is dat collega's in het nauw zijn en geen ruimte hebben om te werken. Ik en mijn collega renden naar de collega's toe en probeerden iedereen van de collega's weg te krijgen. Ik zag dat de collega's moeite hadden de man onder controle te brengen. Mijn collega ging bij de aanhouding helpen. Ik probeerde zoveel mogelijk afstand te creeren en de mensen van ons af te houden.

Constant kwam er een vrouw op mij en mijn collega's aflopen. Ik heb haar meerdere keren gewaarschuwd. Omdat de vrouw niet wilde luisteren en telkens weer op mij en mijn collega's af kwam was ik genoodzaakt een slag te geven met mijn wapenstok, dit hielp. Gelukkig zag ik enkele minuten later 2 hondengeleiders en meerdere collega's ter plaatste. Ik zag dat de diensthonden de mensen op afstand hielden. Hierdoor konden wij de aanhouding verder afhandelen.

Alle collega's zijn er gelukkig ongeschonden uitgekomen. Je merkt toch wel dat het fijn is dat er snel collega's ter plaatse zijn. De diensthonden hebben goed hun werk gedaan. Je ziet dat het mensen afschrikt en ze dan wel maken dat ze wegkomen. Je moet ook zelf altijd de honden en hondengeleiders in de gaten houden. Diensthonden kunnen geen onderscheid maken/zien tussen politieagent of burger. Je ziet ook dat je niet voor niets geweldsmiddelen bij je draagt en daar getraind in bent. Soms ontkom je er niet aan dat je een geweldmiddel moet gebruiken. Natuurlijk wil je als politieagent dat het zonder geweld opgelost kan worden. Soms kom je in situaties terecht die anders lopen dan je had verwacht. Dat is ook politiewerk. Het mooie aan dit werk vind ik dat je dienst begint en je niet weet hoe die dienst zal verlopen.