Babbeltruc

“Ze schaamt zich en durfde bijna niet te bellen. Gelukkig heeft ze de moed opgevat en 0900-8844 gebeld. Haar telefoontje komt bij mij, op het Politie Service Center, binnen. Ze is op leeftijd en weduwe, ze woont alleen. Vanmiddag ging de deurbel en stonden er twee nette jongedames aan de deur. Van de bejaardenzorg, zeiden ze, en ze hielden haar een klembord met officieel uitziende papieren voor. Of ze even bij mevrouw binnen mochten komen om een praatje met haar te maken?

Van de weeromstuit heeft ze beide vrouwen binnengelaten en aan de eettafel kwam het tot een gesprek. De jongste van de twee vroeg haar beleefd of ze even gebruik mocht maken van het toilet? Ze heeft de jongedame het toilet gewezen en tijdens die plaspauze heeft de oudste van de twee het gesprek met mijn meldster afgerond. Na gedane zaken hebben de twee vrouwen afscheid genomen, de een met een nog wat nattig aanvoelend handje. Argwaan heeft ze geen moment gehad.

Niets is wat het lijkt
Nu, twee uur later, staat ze op het punt een vriendin een bezoekje te brengen en bij het aantrekken van haar jas mist ze haar portemonnee. Ze heeft overal al gezocht, al wist ze eigenlijk heel zeker dat ze haar portemonnee in die jaszak opgeborgen had. Ook de ringen, die ze op haar nachtkastje had neergelegd, blijken te zijn verdwenen. Ze begint te snikken, haar trouwring lag daar tussen, die is wat te groot geworden voor haar oude vingers.
De vogels zijn gevlogen en eigenlijk moet ik mevrouw verwijzen voor het doen van aangifte. De oude mevrouw is echter zo over haar toeren, dat ik toch besluit de Politiemeldkamer te vragen collega's van de Noodhulp bij haar langs te sturen. Een beetje opgelucht belooft ze me niemand zo maar meer binnen te laten en altijd even naar een legitimatie te vragen. Ik druk haar op het hart zo met mijn collega's te beginnen, want oefening baart kunst.”

Eveline werkt op het Service Center van de politie. Hier komen alle telefoontjes naar 0900 – 8844 binnen.