donderdag 2 februari 2012

Het verschil tussen leven en dood

“Precies vier weken na het einde van de opleiding tot politievrijwilliger, breng ik weer twee avonden door met mijn medestudenten. Deze keer voor de cursus Levensreddend Handelen.

Een ervaren ambulancechauffeur laat ons zien wat we kunnen doen in de tijd dat de ambulance er nog niet is. De politie is immers vaak als eerste ter plaatse en in die tijd kun je het verschil maken tussen leven en dood.

Zelf oefenen
Ambulancechauffeur Peter wisselt theorie af met foto's, filmpjes, levensecht uitbeelden en dingen die we zelf kunnen oefenen. Vooral de geluidsfragmenten van de meldkamer zijn indrukwekkend. Je hoort een vrouw in paniek bellen dat haar man geen adem meer haalt. De man aan de telefoon begeleidt haar minutenlang bij de reanimatie. En het mooie is dat de man uiteindelijk echt weer begint te ademen.

Pratend apparaat
Ik heb een pop tot leven gewekt met een AED, dat schokapparaatje dat je tegenwoordig op veel stations ziet. Het is makkelijker dan ik dacht, het apparaat begint gewoon te praten en je volgt de instructies op. Het voelt goed dat ik nu ook een keer heb gereanimeerd, ook al was het maar op een pop. Je moet harder op de borst drukken dan je denkt en je mond moet ver open om de lucht echt goed in te blazen.

Eigen veiligheid staat voorop
Ook weet ik nu hoe je iemand beetpakt als je hem op de grond wil leggen of wegdragen, hoe je iemand van zijn buik op zijn rug rolt en hoe je vervolgens de helm van iemands hoofd haalt als je nekletsel vermoedt. Ik heb meer geleerd over brandwonden, stikken, het hart, de bloedcirculatie, tekenen van hersenletsel of inwendige verwondingen, noem maar op. En niet onbelangrijk; dat we eerst zelf veilig moeten zijn om te kunnen helpen. De filmpjes van ambulancepersoneel dat door voorbijrazend verkeer wordt geschept zijn confronterend.

Jij kan het verschil maken
Alles is nieuw voor mij en het is veel informatie in één keer. Maar het eerste wat ik denk is: dat ik nooit eerder zo'n cursus heb gedaan! Als ik wegga heb ik het gevoel dat ik voortaan zelf kan ingrijpen als dat nodig is. Niet alleen als politievrijwilliger op straat, maar ook onderweg, bij familie of op het werk. Overal kan iemand plotseling neervallen en dan kan ik degene zijn die het verschil maakt tussen leven en dood.”

Sanne werkt als vrijwilliger bij de politie Rotterdam-Rijnmond.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten